Του Τάσου Παππά

Αν άκουγες την ομιλία του Κυριάκου Μητσοτάκη στη Βουλή για το θέμα της εγκληματικότητας σίγουρα θα σε έπιανε πανικός.

Θα σχημάτιζες την εντύπωση ότι ζούμε σε μια χώρα τελείως ανοχύρωτη. Κανονικά, αν είχες τα οικονομικά μέσα, είτε θα έφευγες από την Ελλάδα για πιο φιλήσυχες περιοχές του κόσμου είτε θα έσπευδες να αγοράσεις όπλο για να προστατευθείς από τις ορδές των βαρβάρων είτε θα ξεκίναγες να στήνεις οχυρωματικά έργα γύρω από το σπίτι σου (ηλεκτροφόρα σύρματα, ναρκοπέδιο) για να αποτρέψεις την εισβολή των ποινικών και των αναρχικών που κυκλοφορούν ασύδοτοι και οπλισμένοι.

Και τι δεν είπε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης: τα Εξάρχεια έχουν γίνει άβατο και είναι τίγκα στις γιάφκες, οι πολίτες σε πολλές γειτονιές της πρωτεύουσας δεν μπορούν να κυκλοφορήσουν, οι ποινικοί κινούνται ανεξέλεγκτα, εκκολάπτεται με την ανοχή της κυβέρνησης η νέα γενιά των τρομοκρατών (πάλι καλά που δεν είπε όπως η Σ. Βούλτεψη πριν από μερικά χρόνια ότι ο Τσίπρας καλύπτει τις ένοπλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ), βόμβες σκάνε, πυροβολισμοί πέφτουν, πυρπολήσεις οχημάτων είναι στην ημερήσια διάταξη, καθηγητές ξυλοκοπούνται, στα πανεπιστήμια υπάρχει έξαρση της βίας, καθημερινά έχουμε επεισόδια στα δικαστήρια και γενικώς συμμορίες κάνουν κουμάντο.

Δηλαδή η Αθήνα είναι σύμφωνα με τον αρχηγό της Δεξιάς κάτι μεταξύ της σημερινής Βαγδάτης, του Σικάγο την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης και της Βαρκελώνης την εποχή του ισπανικού εμφυλίου όπου κυριαρχούσαν οι αναρχικοί. Καταλαβαίνω την ανάγκη της αντιπολίτευσης να δραματοποιεί τα πράγματα προκειμένου να αποδείξει ότι η κυβέρνηση είναι ανίκανη.

Η υπερβολή πάντως και οι φραστικές ακρότητες υπονομεύουν τη σοβαρότητα της καταγγελίας και την αξιοπιστία του αφηγητή. Καταλαβαίνω επίσης την ανάγκη του κ. Μητσοτάκη να παίξει με τα αισθήματα φόβου που υπάρχουν στην κοινωνία, αφού πάντα η Δεξιά αυτό έκανε (έχει όμως γι αυτή τη δουλειά τον αντιπρόεδρο του Άδωνη Γεωργιάδη).

Θα περίμενα όμως από έναν φιλελεύθερο πολιτικό να πει και κάτι για τη σχέση της εγκληματικότητας με την οικονομική κρίση και θα περίμενα επίσης να παραδεχτεί ότι με τέτοια φαινόμενα είχαν αναμετρηθεί και οι κυβερνήσεις του κόμματος του και δεν τα είχαν πάει καθόλου καλά.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ