Του Τάσου Παππά

Ανοίγουν στόματα, γίνονται διαρροές συνομιλιών και μαθαίνουν οι κοινοί θνητοί τι ακριβώς συνέβαινε και συνεχίζει να συμβαίνει στην Ελλάδα και τι σχεδιάζουν για την Ελλάδα οι έξω απ’ αυτήν. Καλοδεχούμενα τα νέα στοιχεία, ωστόσο απαιτείται οργανωμένος διάλογος και συστηματική διερεύνηση προκειμένου να καταλήξουμε σε ασφαλή συμπεράσματα.

Αυτή η αναγκαία διαδικασία δεν μπορεί να υλοποιηθεί από μια εξεταστική των πραγμάτων επιτροπή της Βουλής διότι ξέρουμε πώς λειτουργούν οι επιτροπές: αποφασίζουν οι πλειοψηφίες με ιδιοτελή κριτήρια και συνεπώς τα πορίσματά τους είναι διάτρητα. Τον ρόλο αυτόν δεν μπορούν να τον παίξουν ούτε επιτροπές σαν κι αυτήν για το δημόσιο χρέος που συγκροτήθηκε από την τέως πρόεδρο της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Εξαιτίας της σύνθεσής της -ιδεολογικά μονόπατη και πολιτικά μονόχνοτη- γνωρίζαμε εξαρχής πού θα κατέληγε και ήταν εύκολο να προεξοφλήσουμε πώς θα υποδέχονταν το πόρισμα της όλοι όσοι δεν κινούνταν στο ίδιο μήκος κύματος.

Χρειαζόμαστε μια επιτροπή που θα έχει την έγκριση της Βουλής, την οποία θα κληθούν να στελεχώσουν με πλήρη ελευθερία κινήσεων ειδικοί επιστήμονες κύρους, εμπειρογνώμονες υπεράνω υποψίας για σχέσεις με κόμματα και οργανωμένα συμφέροντα, διανοούμενοι και πολιτικοί γενικής αποδοχής (ναι, υπάρχουν μερικοί τέτοιοι). Σ’ αυτήν την επιτροπή πρέπει να δώσουν εξηγήσεις:

• Ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, για το τι επεδίωκε στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, αν είχε σχέδιο εξόδου από την ευρωζώνη και αν το δίλημμα που έπρεπε να διαχειριστεί τις κρίσιμες ώρες ήταν «ασύντακτη χρεοκοπία ή τρίτο μνημόνιο».

• Ο Γιάνης Βαρουφάκης, για το παράλληλο σύστημα πληρωμών, για τα capital controls και για τις συζητήσεις που είχε με τους τότε ομολόγους του στις συνεδριάσεις του Eurogroup, προσκομίζοντας βεβαίως και τις αποδείξεις που έχει στα χέρια του.

• Ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας, για το αν λειτούργησε το επίμαχο διάστημα ως Ελληνας τραπεζίτης ή ως υπάλληλος του Ντράγκι.

• Ο πρώην πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς και ο τέως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος, για το αν οι προτροπές τους στους ψηφοφόρους, να μην ψηφίσουν ΣΥΡΙΖΑ γιατί θα έρθει οικονομική καταστροφή, ήταν βούτυρο στο ψωμί των κερδοσκόπων και οδήγησαν στη φυγή των καταθέσεων.

• Τα μεγαλοστελέχη της Νέας Δημοκρατίας, για το αν οι δηλώσεις τους, ότι θα βγάλουν τα λεφτά τους στο εξωτερικό και ότι θα λείψουν βασικά είδη ανάγκης αν εκλεγεί ο ΣΥΡΙΖΑ, ήταν μια πικρόχολη και εκδικητική αντίδραση ή ήταν ενταγμένες σ’ ένα σχέδιο υπονόμευσης της κυβέρνησης και της χώρας.

• Ο Γιώργος Παπανδρέου, για το αν τα μνημόνια με εμπλοκή του ΔΝΤ ήταν η μόνη λύση το 2010, για το αν είχε ενημερωθεί για την κατάσταση που θα κληρονομούσε, για το αν παρέδωσε την πρωθυπουργία οικειοθελώς ή ανετράπη.

• Ο Γιώργος Προβόπουλος, για τη δήλωσή του και τις… ουρές της ότι «παρακαλέσαμε το ΔΝΤ να μη δημοσιοποιήσει την έκθεσή του (το χρέος το 2008 ήταν στο 800% του ΑΕΠ) γιατί θα γινόταν χαμός στη χώρα».

Ανάγωγα

Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, η φρασεολογία που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός στις συνομιλίες που είχε με Ευρωπαίους αξιωματούχους και τον κεντρικό τραπεζίτη της Ευρώπης για το θέμα των διαρροών ήταν πολύ σκληρή. Ξεπέρασε, λένε οι αυτήκοοι μάρτυρες, τα όρια της ευπρέπειας.

Ο Τσίπρας είπε ανάμεσα στ’ άλλα ότι «τα παλλόμενα πέη των μελών του ΔΝΤ και οι αλητάμπουρες των θεσμών θέλουν να μας σκίσουν, αλλά δεν θα τους κάνουμε τη χάρη. Ο εκβιασμός της τσουτσούνας δεν θα περάσει. Η ελληνική κυβέρνηση δεν θα στηθεί στα τέσσερα». Προφανώς ήταν επηρεασμένος από το υψηλό επίπεδο της πολιτικής αντιπαράθεσης που επικρατεί εσχάτως στη δημόσια σκηνή.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ