Του Γιάννη Μυλόπουλου

Από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε ο κ. Φορτσάκης πρύτανης του ΕΚΠΑ, «έδειξε» ως αιτία όλων των δεινών στο πανεπιστήμιο τους 40 φοιτητές των ΕΑΑΚ που «μπουκάρουν» συνήθως στην πρυτανεία και διαλύουν τις συνεδριάσεις. Μίλησε για κατάντια των ιδρυμάτων, μίλησε για ανομία και  καταράστηκε αυτούς που επέτρεψαν αυτή την ιεροσυλία στο παρελθόν.

Το νήμα πήραν αμέσως από τον πρύτανη, υποςτηρίζοντάς τον ευθέως ο υπουργός Παιδείας, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, με τις δηλώσεις του στη συνάντηση της ΟΝΝΕΔ, και τα κυβερνητικά ΜΜΕ. Κι άρχισε, στο όνομα των 40 φοιτητών των ΕΑΑΚ, ο εξορκισμός αυτών που εμποδίζουν τα πανεπιστήμια να αναπτυχθούν και τα κρατούν καθηλωμένα στο παρελθόν κλπ κλπ.

Ωραία ανάλυση. Εύπεπτη και άκρως βολική. Γιατί από εκεί που το πρόβλημα στην τριτοβάθμια εκπαίδευση ήταν ότι οι κυβερνήσεις των τελευταίων χρόνων, οι οποίες μη πιστεύοντας στη συμβολή της στην ανάπτυξη και την ευημερία, αντί να επενδύσουν σε αυτήν την καταρράκωσαν, ξαφνικά, ως μείζον πρόβλημα εμφανίστηκαν οι 40 φοιτητές που μπούκαραν στο γραφείο του κ. Πρύτανη. Οι οποίοι, αφού εξαγριώθηκαν από τον ίδιο με τις κατάλληλες δηλώσεις, παραδόθηκαν στα ΜΜΕ, τα οποία επίσης μπούκαραν στην πρυτανεία και μάλιστα σε συνεδρίαση που υποτίθεται ότι έγινε αιφνιδιαστικά σε άλλη ώρα, για να παραπλανηθούν οι… εξεγερμένοι φοιτητές, αλλά κανείς δεν έδωσε την παραμικρή εξήγηση ποιος τους ειδοποίησε και πως αυτό συνέβη.

Και ξεχάστηκαν, ως δια μαγείας, η μείωση της χρηματοδότησης των πανμιων στα πρωτοφανή, για τα διεθνή δεδομένα, επίπεδα του 70%, οι απολύσεις χρήσιμου διοικητικού προσωπικού, μεταξύ των οποίων και των φυλάκων των ιδρυμάτων και η μη ανανέωση του διδακτικού προσωπικού που αποχωρεί από το 2010 και εντεύθεν, η οποία αποψιλώνει τα ιδρύματα από το υψηλού επιπέδου ακαδημαϊκό προσωπικό τους.

Κι έτσι, με το θεαματικό… θέατρο σκιών που παίχτηκε στο ΕΚΠΑ, όλοι έμειναν ευχαριστημένοι. Ο κ. Πρύτανης γιατί αναγορεύτηκε σε θαρραλέο ηγέτη του εκσυγχρονισμού στα πανεπιστήμια, η κυβέρνηση γιατί μπορεί, αποπροσανατολίζοντας την κοινή γνώμη, να συνεχίσει το καταστροφικό της έργο, εξυπηρετώντας χωρίς οχλήσεις τα συμφέροντα που τη στηρίζουν, τα ΜΜΕ γιατί βρήκαν «φρέσκο υλικό» να τροφοδοτήςουν την αρένα κι αυτή με τη σειρά της τα πλήθη που διψούν για αίμα και βέβαια και οι φοιτητές των ΕΑΑΚ, που σε μια εποχή κρίσης, τους ήρθε δώρο εξ ουρανού η προβολή και η δημοσιότητα (κι ας την ξορκίζουν επισήμως).

Και το καλύτερο απ´ όλα: Αυτοί που ευθύνονται για την απόλυση των τελευταίων φυλάκων στα πανεπιστήμια, (διαθεσιμότητα την είπαν), είναι αυτοί που σήμερα διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους για την ανάγκη φύλαξης των ιδρυμάτων. Καλώς τους! Ή αλλιώς: «Ο αναμάρτητος πρώτος τον λίθον βαλέτω».

Η «κατασκευή» εχθρών είναι η καλύτερη μέθοδος αντιπερισπασμού κι ο καλύτερος τρόπος για να πετιέται η μπάλα στην κερκίδα. Και να ξεχνιούνται τα πραγματικά, τα μεγάλα και τα σοβαρά, όπως για παράδειγμα ο νόμος των μετεγγραφών, που έφερε και ψήφισε στη Βουλή η κυβέρνηση λίγους μήνες πριν, μετά την εφαρμογή του οποίου βουλιάζουν φέτος τα κεντρικά πανμια και ερημώνουν αντίστοιχα τα περιφερειακά. Μια νομοθετική παρέμβαση που αποτελεί την επιτομή της κυβερνητικής πολιτικής για την Παιδεία, αναδεικνύοντας πως, στις πλάτες της δημόσιας εκπαίδευσης, της μόρφωσης δηλαδή των νέων παιδιών, ασκείται κοινωνική πολιτική. Αλλά ο κ. Πρύτανης του ΕΚΠΑ δεν βρήκε χρόνο, ως φαίνεται, για να ασχοληθεί με αυτή την… παρονυχίδα.

Μακάρι το πρόβλημα της ανώτατης εκπαίδευσης να εντοπίζονταν στους 40 φοιτητές που μπουκάρουν στις συνεδριάσεις των οργάνων. Αν ήταν αυτό, είναι βέβαιον ότι θα είχε αντιμετωπιστεί. Όπως αντιμετωπίστηκε, μακρυά από τα κανάλια, ανώδυνα και χωρίς να πάρει χαμπάρι κανείς, εδώ και τόσα χρόνια σε όλα τα πανεπιστήμια, με διάλογο και συνεννόηση…

* Γιάννης Μυλόπουλος, πρώην πρύτανης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης

Άρθρο στο tvxs.gr