Του Παναγιώτη Φλωρίδη

Για χρόνια την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ εκπροσωπούσε ο, κατά τα άλλα συμπαθής, κ.Καμενίδης, «Ειδικός Γραμματέας επί θεμάτων Παλιννοστούντων Ομογενών από τις χώρες της πρώην Σοβιεστικής Ενωσης του Υπουργείου Μακεδονίας-Θράκης». Ενας τίτλος πραγματικός… σιδηρόδρομος αλλά από ουσία περίπου μηδέν.

Ετσι οι Κιλκισιώτες έβλεπαν στις παρελάσεις των Εθνικών Επετείων κάποιον άγνωστο να στέκεται ως τιμώμενο πρόσωπο στην εξέδρα των επισήμων μπροστά στη Λέσχη Αξιωματικών και μέχρι να τελειώσει η παρέλαση προσπαθούσαν να καταλάβουν και να πληροφορηθούν «ποιος ήταν ο επίσημος». Το Κιλκίς τότε και έκτοτε, για πολλά χρόνια, διέθετε πάντα υπουργούς (Τριαρίδης, Φλωρίδης, Τσιτουρίδης, Κιλτίδης) οι οποίοι φυσιολογικά εκπροσωπούσαν την κυβέρνηση σε πρωτεύουσες άλλων νομών.

Από το 2009 και μετά, το «έθιμο» συνεχίσθηκε. Το Κιλκίς έπαψε να συμμετέχει στην κυβέρνηση και στις Εθνικές Επετείους παρέλασαν όλων των ειδών και των αποχρώσεων οι Γενικοί, Ειδικοί και λοιποί Γραμματείς διαφόρων απίθανων και άσχετων με το νομό Υπουργών.

Στις προχθεσινές εκδηλώσεις για την Εθνική Επέτειο, την κυβέρνηση εκπροσώπησε κάποιος κύριος Αναγνώστου, Ειδικός Γραμματέας Μέσων Ενημέρωσης. Ο άνθρωπος μπορεί να είναι αξιόλογος, πλην όμως είναι κυβερνητική εκπροσώπηση «χαμηλής πολιτικής». Σε ένα νομό που στα βουνά της Αλβανίας το 1940-41 κατέθεσε «μερίδιο αίματος» δυσανάλογα μεγαλύτερο του πληθυσμού του, το χρέος της εκάστοτε κυβέρνησης απέναντι του θα έπρεπε να εκφράζεται, συμβολικά τουλάχιστον, με εντονότερο τρόπο. Όχι με αποτυχόντες πολιτευτές και κολλητούς κομματικούς κάποιου πολιτικού κυβερνητικού εταίρου.

Η απαίτηση αυτή δεν συνιστά αιφνίδια έξαρση εθνικισμού. Αλλα σε τέτοιες εποχές γκρίζες έως μαύρες κι άραχλες, ο συμβολισμός παίζει το δικό του σωτήριο ρόλο.

Αντί λοιπόν κάποιου Ειδικού ή Γενικού Γραμματέως, θα ήταν προτιμότερη η παρουσία στην πρώτη γραμμή της εξέδρας του Αντιπεριφερειάρχη του νομού μαζί με τους βουλευτές μας παρά την όποια απαξίωση υφίσταται σήμερα το πολιτικό μας προσωπικό.

Ή, σε κάθε περίπτωση, μιας και πρόκειται για μνήμη πολεμικού γεγονότος, στην πρώτη γραμμή της εξέδρας θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ο Ταξίαρχός μας. Η 71η Αερομεταφερόμενη Ταξιαρχία είναι γνωστή ως η αιχμή του δόρατος των Ενόπλων  Δυνάμεων της χώρας. Και απολαμβάνει της συνολικής εκτίμησης και περιβάλλεται με τον σεβασμό των πάντων.

Εξ άλλου «ΠΟΝΤΟΣ» είναι το όνομά της. Πρόσημο της προσφυγιάς  δηλαδή. Μιας προσφυγιάς που, ερχόμενη απ’ την Ανατολή και χωρίς να γίνει αποδεκτή με σεβασμό στη νέα πατρίδα, κλήθηκε να τρέξει στη Δύση για να υπερασπισθεί την νέα αφιλόξενη πατρίδα. Και το έκανε αγόγγυστα και με τεράστιο φόρο αίματος.

Άρθρο στην ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ