Του Όμηρου Ταχμαζίδη

Ο αγώνας για την επαναλειτουργία ή όχι του εργοστασίου της Coca Cola στην Θεσσαλονίκη συνεχίζεται με αμείωτη ένταση και πρωτοφανή συστηματικότητα:  και από τις δύο πλευρές – οι απεργοί για να ανοίξει το εργοστάσιο, η CocaCola  για να επιβάλλει το κλείσιμό του ως τετελεσμένο γεγονός.

Η διεύθυνση της πολυεθνικής εταιρίας συνεχίζει την πολιτική του εκφοβισμού μέσω των προσφυγών στα δικαστήρια, της παραπλάνησης του καταναλωτικού κοινού με αποπροσανατολιστικές και παραπλανητικού περιεχομένου διαφημίσεις και φυσικά, με το κύριο όπλο της, την εξαγορασμένη σιωπή των μέσων μαζικής ενημέρωσης (μεγάλα κανάλια και εφημερίδες πανελλαδικής εμβέλειας).

Επανέρχομαι στο ζήτημα με αφορμή την απόλυση του μέχρι τώρα υπεύθυνου της επικοινωνιακής πολιτικής της CocaColaΝίκου Ιωάννου και την αντικατάστασή του από την Αγγελική Πατρούμπα. Προσφάτως, στον οικονομικό τύπο δημοσιεύθηκε αυτούσια μια ανακοίνωση της Coca Cola – για την πολυεθνική και τα επιτελεία της, ο τύπος οφείλει να λειτουργεί απέναντί της ως φορέας αναπαραγωγής των δελτίων και των ανακοινώσεών της – με την οποία ανακοινωνόταν η αλλαγή υπευθύνου στην επικοινωνιακή πολιτική της εταιρίας («θα είναι επικεφαλής για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της επικοινωνιακής στρατηγικής της CocaCola Τρία Έψιλον»).

Από τη στιγμή που ξεκίνησαν οι απεργιακές κινητοποιήσεις στην Coca Cola απομακρύνονται διευθυντικά στελέχη της: η μία έφυγε τον Ιανουάριο… για να ασχοληθεί με την οικογένειά της [sic!], ο άλλος αμέσως μετά την οδυνηρή ήτταπου υπέστη η CocaCola στο Πρωτοδικείο της Αθήνας τον Αύγουστο (το Πρωτοδικείο πιστοποίησε με απόφασή του τη νομιμότητα του μποϊκοτάζ στηριζόμενο στο άρθρο 14 του Συντάγματος περί ελεύθερης έκφρασης).

Η αποτυχία των συγκεκριμένων στελεχών συνοψίζεται στο εξής: δεν κατόρθωσαν να περιορίσουν ή και να εξαφανίσουν την πληροφόρηση γύρω από τον αγώνα των απεργών και το μποϊκοτάζ.

Η μέχρι τούδε επικοινωνιακή στρατηγική της Coca Cola  δεν απέδωσε τα αναμενόμενα: παρά τη σιωπή των «μεγάλων» καναλιών και των «έγκριτων» εφημερίδων , οι απεργοί «σκαρφίστηκαν» διάφορους πετυχημένους τρόπους για να μεταφέρουν το μήνυμά τους μέσω των socialmedia στο καταναλωτικό κοινό και το πέτυχαν σε πολύ μεγάλο βαθμό – αλλά η κατάσταση έχει και τις κωμικοτραγικές της διαστάσεις, ιδιαίτερα στην Θεσσαλονίκη.

Η πόλη κατακλύζεται διαρκώς με αφίσες των απεργών, οι ίδιοι μοιράζουν συνεχώς φυλλάδια έξω από σούπερ μάρκετ και στο κέντρο της πόλης, αυτοκίνητα με σήματα υπέρ του μποϊκοτάζ κυκλοφορούν στους δρόμους, άλλα αυτοκίνητα με τηλεβόες ενημερώνουν τους καταναλωτές στις γειτονιές, ομάδες πολιτών συμμετέχουν εθελοντικά στις προσπάθειες των απεργών,  καταστήματα εστίασης και περίπτερα αντικαθιστούν τα ψυγεία της Coca Cola  με ψυγεία άλλων εταιριών, ανακοινώσεις πρωτοβάθμιων  εργατικών συνδικαλιστικών σωματείων και του Εργατικού Κέντρου καλούν διαρκώς σε μποϊκοτάζ, πολιτικοί αρχηγοί και βουλευτές επισκέπτονται τον χώρο της απεργίας και …  τα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Θεσσαλονίκης αγνοούν επιδεικτικά ότι συμβαίνει αναφορικά με την απεργία και το μποϊκοτάζ :  η Coca Cola  με την «επικοινωνιακή στρατηγική» της  έχει πετύχει τον πλήρη διασυρμό ενός βασικού παράγοντα της δημοκρατίας και της λειτουργίας της – την απρόσκοπτη συγκρότηση της δημοσιότητας.

Συγκεκριμένα:  από την αρχή των κινητοποιήσεων στο εργοστάσιο της Coca Cola Θεσσαλονίκης δεν έχω συναντήσει  κανένα δημοσίευμα στις τοπικές εφημερίδες «Αγγελιοφόρος» και «Μακεδονία», που να αφορά άμεσα τις απεργιακές κινητοποιήσεις και το μποϊκοτάζ των προϊόντων της πολυεθνικής  – είναι προφανές ότι η διεύθυνση των εντύπων έχει απαγορεύσει στους δημοσιογράφους να «αγγίξουν» τα θέματα που σχετίζονται με την πολύμηνη σύγκρουση απεργών και CocaCola ( εξ  όσων γνωρίζω πριν από κάποιους μήνες υπήρξε συνάντηση των απεργών με την διοίκηση της Ένωσης Συντακτών Ημερησίων Εφημερίδων Μακεδονίας-Θράκης για το θέμα, αλλά από τότε έως σήμερα δεν έχει αλλάξει τίποτε, εφόσον η «αποσιώπηση» των ειδήσεων γύρω από την απεργία και το μποϊκοτάζ στην CocaCola είναι η  αναγκαστική συνθήκη υπό την οποία εργάζονται οι δημοσιογράφοι της Θεσσαλονίκης ).

«Θέματα» και όχι «θέμα»: τα δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος «θέματα» που συνοδεύουν αυτήν την απεργία δεν αφορούν μόνο την αντιπαράθεση εργοδοσίας και εργαζομένων, το κλείσιμο του εργοστασίου, τις θέσεις εργασίας και τις εισαγωγές προϊόντων από την Βουλγαρία, αλλά σχετίζονται με  ευρύτερου ενδιαφέροντος ζητήματα, όπως είναι η «βίαιη» συμπεριφορά της Coca Cola απέναντι στους ανταγωνιστές της και ο λεγόμενος «αθέμιτος ανταγωνισμός», η «διαφημιστική αποίκηση» του δημόσιου χώρου για την οποία η CocaCola δεν καταβάλλει κανένα οικονομικό αντίτιμο σε δήμους και το κράτος, η «αποποίηση της ιδιότητας του εργοδότη» και η έκρηξη της  φοροδιαφυγής και της  «μαύρης εργασίας»  κλπ. – η ευρεία γκάμα των θεμάτων δημοσιογραφικού ενδιαφέροντος , δεν περιορίζεται πλέον μόνο λόγω της ανεπάρκειας του δημοσιογραφικού προσωπικού, αλλά «διαφθείρεται» συστηματικά και από την εκβιαστική χρήση της διαφήμισης  ως ισχυρού μέσου πίεσης και συμμόρφωσης των φορέων του συστήματος πληροφόρησης από το επικοινωνιακό επιτελείο της Coca Cola. Όποιος δεν σωπαίνει, δεν παίρνει  (ή δε θα πάρει ποτέ ) διαφήμιση!

Από τον κανόνα αυτό, δυστυχώς, δεν εξαιρούνται και τα δημοτικά μέσα ενημέρωσης  της Θεσσαλονίκης – τα οποία συντηρούνται στην κυριολεξία με τους φόρους τους οι Θεσσαλονικείς – και η πιο έκδηλη μορφή εξαγορασμένων συνειδήσεων καταγράφεται στο πρόσωπο των γνωστών ραδιοφωνικών αγυρτών της Θεσσαλονίκης, οι οποίοι αφού θησαύρισαν στην κυριολεξία «αυριανίζοντας» ασύστολα στο παρελθόν, τώρα δείχνουν το πραγματικό τους προσωπείο: αυτό της κοινωνικής αλητείας και του «παρα-οικονομικού» κυνισμού  – αυτοί οι γνωστοί τρισάθλιοι και μια ομάδα άλλων ιδιωτικών μικρομέσων ενημέρωσης «εμπορεύονται»  τα επιχειρηματικά τους πλεονεκτήματα για να αποκομίσουν τα όποια οφέλη, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπουτάρης και οι συνεργάτες του στα δημοτικά μέσα ενημέρωσης τι  ακριβώς «εμπορεύονται» στις  πλάτες των πολιτών της Θεσσαλονίκης;