«Two things are infinite: the universe and human stupidity; and I’m not sure about the universe!». Το έγραψα αγγλικά μπας και το καταλάβουν οι ανελλήνιστοι αμερικανοσπούδαχτοι. Για τους ελληνομαθείς, η απόδοση είναι περίπου η εξής: «Δύο πράγματα είναι άπειρα: το σύμπαν και η ανθρώπινη ηλιθιότητα. Και δεν είμαι σίγουρος για το σύμπαν!». Αυτό το είπε όντως ο Αλμπερτ Αϊνστάιν, δεν είναι διαδικτυακή παρλαπίπα, όπως το γνωμικό που απέδωσε στον μεγάλο φυσικό ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ευτυχώς, βέβαια, που υπάρχει αυτός ο μικρότερος πολιτικός κρατούμενος ο οποίος μπερδεύει τον Ρουσό με τον Μοντεσκιέ, τον Αϊνστάιν με διαδικτυακό τερατολόγο και το κοινωνικό μέρισμα με χαρτζιλίκι. Δεν γνωρίζω πόσο χαρτζιλίκι δίνει στα δικά του παιδιά του ο κ. Μητσοτάκης: 400 ευρώ το μήνα, δηλαδή 100 τη βδομάδα, ή ένα χιλιάρικο τη μέρα; Ξέρω όμως ότι πάνω από ένα εκατομμύριο ελληνικές οικογένειες ζουν (αν ζουν) με 400 ευρώ τον μήνα. Αυτό το κοινωνικό στρώμα είναι αόρατο για τους πορφυρογέννητους.

Η Νέα Δημοκρατία, υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση του Άδωνι Γεωργιάδη, ανοίγει τα χαρτιά της, καθιστώντας αγεφύρωτο το χάσμα μεταξύ δυο μεγάλων κοινωνικών ομάδων: από τη μια των μιζαδόρων, φοροφυγάδων, κομπραδόρων και εκπροσώπων συγκεκριμένων επαγγελματικών κλάδων που υποκαθιστούν τις αλήστου μνήμης κλαδικές του ΠΑΣΟΚ και από την άλλη των ανέργων, των υποαπασχολούμενων, των χαμηλοσυνταξιούχων, των μεροκαματιάρηδων και όσων πολιτών διατηρούν ακόμη την αξιοπρέπειά τους, ασχέτως εισοδημάτων.

Το χάσμα ανακάλυψε και ο Μητσοτάκης ο Μικρός, κατηγορώντας την κυβέρνηση ότι καλλιεργεί το…ταξικό μίσος. Απορώ τι σπούδασε αυτό το παιδί τόσα χρόνια, αλλά μετά σκέφτομαι ότι με τόσα λεφτά τι να τα κάνει τα γράμματα; Έχει τους υποτακτικούς που του υπαγορεύουν φράσεις όπως αυτή: «Εσείς, κύριε Τσακαλώτε θυμάστε τι είπε ο Αϊνστάιν για τον ορισμό της παράνοιας; Να κάνεις τα ίδια πράγματα και να περιμένεις διαφορετικά αποτελέσματα (…)». Πώς δηλαδή να γνωρίζει -και όχι να θυμάται- ο Ευκλείδης κάτι ανύπαρκτο; Σε μια φράση τρία ατοπήματα!

Πίσω από αυτά είναι η ρατσιστική θεωρία ότι οι φτωχοί απλώς δεν είναι έξυπνοι. Ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, με τα λεγόμενά του, ακυρώνει αυτήν την άποψη, αλλά ας τον θεωρήσουμε εξαίρεση. Ετσι βολεύονται οι αχόρταγες οικογένειες που ξεζούμισαν την Ελλάδα για να αυγατίζουν τα κουκουλωμένα στους φορολογικούς παραδείσους εκατομμύρια. Και στα δύσκολα, υπάρχει ο από μηχανής θεός που ακυρώνει όλα τα πόθεν έσχες της πενταετίας, άρα και αυτό του κ. Μητσοτάκη και της συζύγου του.

Ανήκω σε μια γενιά που βίωσε την κατάντια Ελλήνων δικαστικών (με λίγες εξαιρέσεις) στη διάρκεια της δικτατορίας. Ούτε ένας από αυτούς τους τακτικούς δικαστές δεν ζήτησε έστω και εκ των υστέρων συγνώμη από αυτούς που έστειλε στα ξερονήσια ή στις φυλακές. Και για να μην αναμασώ τα περί του ΣτΕ, αρκεί να αναφέρω ότι είναι πάλι ελεύθερη η κυρία Σκλαβάκη, προφυλακισμένη για συμμετοχή στο σκάνδαλο της Energa. Είχε σπάσει το βραχιολάκι εντοπισμού όταν της δόθηκε άδεια, συνελήφθη, ξαναφυλακίστηκε και τώρα κάνει βόλτες.

Από ποιους τελικά να περιμένεις αντίδραση; Από τα συνδικαλιστικά μορφώματα των δικαστικών που λειτουργούν σαν κλαδικές του Μετώπου; Από τους υπεύθυνους της Ν.Δ., του Κινήματος Αλλαγής, του ΚΚΕ; Ψιλά γράμματα.

Είδαμε και άλλα αποκαλυπτικά στο παγκόσμιας πρωτοτυπίας «συνέδριο» της Ν.Δ., με δοτούς συνέδρους – γλάστρες και μπόλικους απελπισμένους του συνεταιρισμού της γκριζοπράσινης συνιστώσας. Μάθαμε π.χ. από την κυρία Ντόρα ότι είναι περήφανη ως κόρη του Κώστα Μητσοτάκη, του «μεγαλύτερου Ελληνα κοινοβουλευτικού»! Πέρα από την ύβρι προς πολιτικούς της παράταξης στην οποία μπαινοβγαίνει (πατριάρχης ο Κωνσταντίνος Καραμανλής), η κυρία αυτή θεωρεί ότι η αποστασία ήταν κοινοβουλευτικό ανθραγάθημα; Ακούγονται απίστευτα ποσά που αποθέτονται σε εξωχώριες εταιρίες, αλλά η απάντηση είναι η περιφρονητική σιωπή.

Και πλασάρει ο κ. Μητσοτάκης την προοπτική να πάψεις να ασφαλίζεσαι στον ΕΦΚΑ όσο δουλεύεις, αλλά να τα εμπιστεύεσαι σε ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία που ενδεχομένως θα ανήκει στο αφεντικό σου. Για όσους ανόητους σκέφτονται ότι αυτή είναι λύση, παραπέμπω π.χ. στις δεκάδες χιλιάδες ασφαλισμένους των εταιριών Τύπου του Μάξγουελ, στην Αγγλία, που κάποια μέρα έμαθαν ότι το αφεντικό τους πνίγηκε (δεν βρέθηκε ποτέ το πτώμα του). Όλοι ήταν ασφαλισμένοι σε εταιρεία του εκλιπόντος (;), αλλά, όταν άνοιξαν τους λογαριασμούς του, ήταν άδειοι. Απλώς έμειναν χωρίς σύνταξη…

ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ και λοιποί προστάτες των εργαζομένων ακούν; Εμείς δεν τους ακούσαμε!

Άρθρο στην ΑΥΓΗ