Στον δρόμο που έχει χαράξει ο Σόιμπλε βαδίζει ο επικεφαλής του ESM Κλάους Ρέγκλινγκ. Αναμενόμενο.

Το αντίθετο θα ήταν μια ευχάριστη έκπληξη, αλλά σ’ αυτό το επίπεδο δεν πρέπει να περιμένουμε εκπλήξεις γιατί ο υπάλληλος δεν μπορεί να διαφοροποιηθεί από τον προϊστάμενό του.

Αν το κάνει, θα χάσει τη θέση του.

Επανέλαβε λοιπόν ο κ. Ρέγκλινγκ (συνέντευξη στην ΕΡΤ 1) ότι ορισμένοι υπουργοί (εξαίρεσε, όπως και ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, τον Ευκλείδη Τσακαλώτο) δεν συμπεριφέρονται σωστά, γιατί προσπαθούν με διάφορους τρόπους να μην εφαρμόσουν τα συμφωνηθέντα ή καθυστερούν επιδεικτικά να προωθήσουν τις μεταρρυθμίσεις που είναι αναγκαίες (φυσικά η καούρα του είναι για τις ιδιωτικοποιήσεις), με αποτέλεσμα να στέλνει η Ελλάδα κακό μήνυμα στις αγορές και στους υποψήφιους επενδυτές.

Προφανώς, σύμφωνα με την αντίληψή του, οι περιβόητες αγορές «διαβάζουν» την πραγματικότητα στην Ελλάδα μονόπλευρα.

Εντοπίζουν δηλαδή τις παρασπονδίες των κυβερνητικών αξιωματούχων, δυσφορούν με τη στάση τους και δεν κάνουν επενδύσεις, αλλά αγνοούν ή δεν παίρνουν καθόλου υπόψη τους ούτε τις εμμονές της Γερμανίας και των συμμάχων της ούτε τη διαφωνία του ΔΝΤ με τη γραμμή της Ευρώπης στο θέμα του χρέους.

Πολύ βολικό. Οταν κάτι δεν πάει καλά, ευθύνεται μόνο η Ελλάδα.

Οι εταίροι είναι αθώοι. Αλήθεια, ποιο μήνυμα εισπράττουν οι αγορές όταν ο ένας δανειστής (ΔΝΤ) υποστηρίζει ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο και απαιτείται η αναδιάρθρωσή του και αυτή είναι η προϋπόθεση για να εμπλακεί το ίδιο στο πρόγραμμα και οι υπόλοιποι δανειστές επιμένουν ότι τώρα δεν υπάρχει ανάγκη ρύθμισής του;

Ποιο μήνυμα εισπράττουν οι αγορές όταν διαπιστώνουν πως εξαιτίας αυτής της αντίθεσης η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα δυσκολεύεται να αποφασίσει για τη συμμετοχή της Ελλάδας στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, που θα είναι ένα ασφαλές μαξιλαράκι ικανό να απορροφήσει ενδεχόμενους κραδασμούς;

Ποιο μήνυμα εισπράττουν οι αγορές όταν βλέπουν το ΔΝΤ και τους ευρωπαϊκούς θεσμούς να καταλήγουν σε ένα κείμενο στο Eurogroup που είναι μνημείο ασάφειας (ούτε καν δημιουργικής), ώστε να ικανοποιηθεί και ο Σόιμπλε, γιατί έχει εκλογές, και η Λαγκάρντ, για να μη χρειαστεί να απολογηθεί στο διοικητικό συμβούλιο του οργανισμού που διοικεί;

Ποιο μήνυμα εισπράττουν οι αγορές, όταν ακούνε το ΔΝΤ να λέει ότι τα πρωτογενή πλεονάσματα δεν πιάνονται και μαθαίνουν ότι ο Σόιμπλε τα ήθελε υψηλότερα και για περισσότερα χρόνια; Κι όμως υπάρχει λύση.

Λίγο αναξιοπρεπής, αλλά σε καθεστώς επιτροπείας είμαστε.

Για να ηρεμήσουν, λοιπόν, οι αγορές και να σπεύσουν να επενδύσουν στην Ελλάδα, ας συντάξουν Σόιμπλε, Ρέγκλινγκ και Βίζερ έναν κατάλογο με πρόσωπα της αρεσκείας τους και να τον δώσουν στον Τσίπρα για να διαλέξει.

Βεβαίως, στον κ. Σόιμπλε δεν αρέσει ούτε ο Τσίπρας επειδή παίρνει συνεχώς τηλέφωνο τη Μέρκελ και δεν ακούει τον Τσακαλώτο, αλλά ας κάνουν κι αυτοί έναν συμβιβασμό.

Μην τα θέλουν όλα δικά τους και μάλιστα μονομιάς!

Ανάγωγα

«Ο Τσίπρας είναι ο χειρότερος και ο πιο ιδεοληπτικός πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης» έγραψε στον προσωπικό λογαριασμό του ο Μάκης Βορίδης. Οι πιο παλιοί από σας στη Ν.Δ. θα θυμώσουν, κ. Βορίδη. Γι’ αυτούς τον τίτλο του χειρότερου πρωθυπουργού κατέχει επαξίως ο Ανδρέας Παπανδρέου. Για κάποιους άλλους στο κόμμα σας ο χειρότερος πρωθυπουργός ήταν ο Γιώργος Παπανδρέου. Στο μεσοδιάστημα τα ίδια πάνω-κάτω έλεγαν οι συνάδελφοί σας και για τον Κώστα Σημίτη. Γενικώς έχετε πρόβλημα με όσους δεν είναι δικοί σας. Μερικές φορές βεβαίως έχετε πρόβλημα και με κάποιους από τους δικούς σας. Να σας θυμίσω τι έλεγε ο τέως αρχηγός σας για τον πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Μητσοτάκη;

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ