Του Κλέαρχου Τσαουσίδη

Όταν ήμουν παιδί και εκών άκων διδασκόμουν όλη τη μυθολογία, προϊστορική και χριστιανική, αναρωτιόμουν αν ο Γολιάθ ήταν πιο ανόητος από τον Ηρακλή και αν το Τίμιο Ξύλο που μου είχε χαρίσει η νονά μου, τυλιγμένο σε χαϊμαλί, θα με βοηθούσε στους καβγάδες με τα παιδιά της πίσω γειτονιάς.

Και να που αίφνης εμφανίζεται, το 2017, στην Ελλάδα το λείψανο της Αγίας Ελένης, μητέρας του Μεγάλου Κωνσταντίνου, μαζί με κάποιο τίμιο ξύλο και μιλιούνια οι πιστοί πάνε να προσκυνήσουν.

Δεν γνωρίζω αν πουλάνε και τίμιο ξύλο στην εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας του Αιγάλεω, αλλά το θεωρώ εύλογο, αφού αυτό το είδος του φυτικού βασιλείου αναπαράγεται αενάως σαν ένα απέραντο δάσος μπαομπάμπ, ασχέτως αν το συγκεκριμένο (ο σταυρός) ήταν δύο ταπεινά μαδέρια στα οποία σταύρωσαν τον Υιό του Υψίστου.

Ποιο ακριβώς τμήμα λοιπόν του Τίμιου Ξύλου υποδέχτηκε η ελληνική πολιτειακή και πολιτική ηγεσία; Άντε, το ιερό σκήνωμα της Αγίας Ελένης ας πούμε ότι είναι το περίβλημα της σορού της που θάφτηκε στη Ρώμη το 329! Αλλά το Τίμιο Ξύλο; Τι διαστάσεις είχε τούτος ο σταυρός του μαρτυρίου του θεανθρώπου;

Περίμενα μπας και πει κάτι ο επί της υποδοχής Πρόεδρος της Δημοκρατίας κύριος Προκόπιος Παυλόπουλος, αλλά μάλλον ατύχησα. «Ευχαριστώ θερμώς για την άκρως τιμητική διαμνημόνευση την οποία η Εκκλησία της Ελλάδος, δι’ υμών, προσφέρει στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κατά την τελετή υποδοχής του Τιμίου Ξύλου και του Ιερού Σκηνώματος της Αγίας Ελένης, της Ισαποστόλου» είπε ο Κύριος Πρόεδρος απαντώντας στον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.

Ουδεμιά αντίρρηση να πιστεύει ό,τι θέλει ο κ. Παυλόπουλος, όπως και ο κ. Καμμένος, και ο κ. Αμανατίδης, που κρατάει το φανάρι από τα Ιεροσόλυμα ώς την Αθήνα για να ανάψει το Άγιο Φως ο παπάς στη Σαμοθράκη τα μεσάνυχτα του Μεγάλου Σαββάτου. Όμως ο κ. Παυλόπουλος εκπροσωπεί την πολιτειακή ηγεσία και ο κ. Καμμένος την πολιτική.

Να θέσω το ερώτημα αν αποδέχονται την εκλογή στο αξίωμα του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας ενός αλλόδοξου ή ενός υλιστή; Ενός Εβραίου, ενός μουσουλμάνου, ενός αθέου; Και αν θα μπορούν αυτοί να συμμετέχουν σε αντίστοιχες με το δόγμα τους τελετές…

Αλλά τουλάχιστον μπορούν οι αξιοσέβαστοι άρχοντες να πουν πόσων ετών είναι το Τίμιο Ξύλο που υποδέχονται με τιμές και πανηγύρια; Πόσων διαστάσεων; Ίσως είναι το πιο ευπώλητο προϊόν στην παγκόσμια ιστορία έπειτα από τα παπικά συγχωροχάρτια. Δεν αντιλαμβάνονται ότι στην προσπάθειά τους να πείσουν ότι «υπερασπιζόμαστε τις αρχές και αξίες της χριστιανοσύνης και του πολιτισμού μας. Δηλαδή, σε τελική ανάλυση, τον άνθρωπο και τον συνάνθρωπο», όπως είπε ο Κύριος Πρόεδρος, απλούστατα επιβραβεύουν την αγυρτεία; [Το κεφαλαίο κάπα το κατέκτησε επαξίως και ο νοών νοείτω].

Φυσικά, οι άρχοντες έχουν κάθε δικαίωμα, όπως ο κάθε πολίτης, να πιστεύουν σε ό,τι θέλουν, σε είδωλα ή σε ιδέες, σε μεταφυσικές δοξασίες ή στους μάγους της φυλής, αλλά αυτό το δικαίωμα μπορούν να το ασκούν ως άτομα, απεκδυόμενοι την επίσημη ιδιότητά τους. Να πάνε στο Αιγάλεω ταπεινά, όπως ορίζει η θρησκεία τους, και να προσκυνήσουν και το ξύλο, και τα πορφυρά υφάσματα, και τα λείψανα.

Όταν, όμως, παρίστανται με την επίσημη ιδιότητα, θα πρέπει να σκέφτονται προτού εκστομίσουν τα περί αρχών και αξιών. Και, στο κάτω – κάτω, ας ρωτήσουν και κανέναν καθηγητή της Θεολογικής. Ο κ. Ιερώνυμος και οι προκλητικοί επίσκοποί του δεν είναι οι μόνοι χριστιανοί σ’ αυτό τον τόπο… Μήπως πρόκειται για ειδωλολατρία και αγυρτεία όταν μιλούμε για ένα ατέλειωτο και πωλούμενο εδώ και αιώνες σαν φρέσκο κουλουράκι ξύλο;

Για την εύρεση του οποίου από την Αγία Ελένη ούτε ο σχολαστικός «βιογράφος» της, ο Ευσέβιος, αναφέρει κάτι. Το εύρημα προστέθηκε αργότερα στους εκκλησιαστικούς μύθους. Και άγιοι, και σφαγείς; Δεν αφορά αυτό το σημείωμα ο βίος και η πολιτεία της Flavia Iulia Helena, ούτε του Ιλλυριού συζύγου της, του Κωνστάντιου, ούτε του γιου τους, του Κωνσταντίνου.

Τώρα πώς ο Κωνσταντίνος έγινε από σφαγέας άγιος είναι απλό: Επέβαλε τον χριστιανισμό με φωτιά και τσεκούρι. Άσε τι έγινε με τους συγγενείς του που

διέταξε να εκτελεστούν. Τα γνωστά βυζαντινά, ρωσικά, οθωμανικά και λοιπά τερτίπια όλων των αυταρχικών δεσποτών όπου Γης.

Η διακυβέρνηση του Κωνσταντίνου ήταν ένα καλό υπόδειγμα αργότερα και για τον Καταλανό αυτοκράτορα της Κωνσταντινούπολης, τον Θεοδόσιο, που διέταξε τη δολοφονία 7.000 Θεσσαλονικέων στον Ιππόδρομο. Ούτε μια πινακίδα δεν θα βρείτε στην πόλη, στην οδό Ιπποδρομίου, που να αναφέρεται έστω ακροθιγώς στο μαζικό έγκλημα του Αγίου Θεοδόσιου. Ίσως επειδή στη συνέχεια ζήτησε συγχώρεση από τον επίσκοπο του Μιλάνου!

Γι’ αυτό ξεσηκώνονται οι «άγιοι πατέρες» τύπου Αμβρόσιου, Σεραφείμ, Άνθιμου κ.ά. όταν συζητιέται ο εκσυγχρονισμός των μαθημάτων των Θρησκευτικών και της Ιστορίας; Σκεφτείτε να μαθαίνουν τα παιδιά ότι η Ιερά Σύνοδος αφόρισε τον Καζαντζάκη ή ότι ο παπάς της Μακρονήσου έγινε από τη χούντα μητροπολίτης Θεσσαλονίκης…

Άρθρο στην ΑΥΓΗ