Του Θανάση Καρτερού

Όσοι είχαν αυταπάτες να περάσουν από σεμινάριο με θέμα τι εστί Σύστημα, Κύκλωμα, Συμμορία, Μαφία. Που πολυκέφαλη, με διάφορα ονόματα, με θεσμικές απολήξεις και θρησκευτικές καταλήξεις όχι μόνο ζει, αλλά και βασιλεύει. Και θα βασιλεύει για πολύ καιρό ακόμα, όπως δείχνουν τα πράγματα.

Διότι μπορεί ο Τσίπρας να είπε προεκλογικά το γνωστό «ή αυτοί ή εμείς». Παρέλειψε όμως να πει πόση χυδαιότητα, ανηθικότητα, ατιμία θα έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνησή του στη διαδικασία της απαλλαγής από «αυτούς».

Αν αφήσουμε στην μπάντα τα επικοινωνιακά, με τον Καλογρίτσα αυτοί σημείωσαν μια τακτική νίκη. Τον ξέσκισαν, τον λυντσάρισαν, τον καρατόμησαν, τον κουρέλιασαν, τον έδιωξαν. Πλημμύρισαν την κοινωνία με κιτρινισμό, αθλιότητα, λάσπη λύσσα. Επειδή μπήκε στα χωράφια τους. Επειδή ξεπέρασε την κόκκινη γραμμή -αυτή κι αν είναι κόκκινη και γραμμή- που αθόρυβα και χωρίς τυμπανοκρουσίες έχουν θέσει: Τα δικά μας, δικά μας, και τα δικά σας, δικά μας. Κι επειδή ήταν ύποπτος φυγής – προς τα αριστερά, αν τα κατάφερνε.

Δεν τα κατάφερε. Η επιχείρηση ανθρωποφαγίας πέτυχε. Πραγματώθηκε μπροστά στα μάτια μας η βαθιά ανήθικη, ακόμα βαθύτερα αντιδημοκρατική, ανατριχιαστική αλήθεια: Αυτοί μας έχουν ακόμα πιασμένους από τον λαιμό! Στην ενημέρωση, στις λεωφόρους του χρήματος, στην Τράπεζα της Ελλάδας, στις μεταφράσεις των εγγράφων για τη δίκη της Siemens, στους αστυνομικούς που κοιτάζουν απαθείς να κακοποιούνται πρόσφυγες και αλληλέγγυοι, στον ΣΕΒ, σε τοξικές οργανώσεις που παριστάνουν τα συνδικάτα.

Αυτοί στα οικονομικά, στα θρησκευτικά, στα δημοσκοπικά, στα τηλεοπτικά, στα χρήματα, στα νήματα, στα λύματα. Αυτοί, με τον καθημερινό φασισμό της δύναμής τους να απειλεί τη χώρα και να δολοφονεί χαρακτήρες. Τον Τσίπρα, τον Φίλη, τον Πολάκη, τον Σπίρτζη, τον Δραγασάκη. Σιγά μη γλίτωνε ο Καλογρίτσας! Αυτοί, πέτυχαν αυτό που επεδίωκαν. Έδωσαν το μήνυμα: l’ etat c’ est nous! Το κράτος είμαστε εμείς. Ή καλύτερα το παρακράτος, η εξουσία, η δύναμη, οι γαμούντες και δέρνοντες. Τελεία, παράγραφος.

Δεν τέλειωσε όμως αυτός ο πόλεμος – πάει μακριά. Θα φαγωθούν άνθρωποι – σαν μαρούλια. Θα συνεχιστεί η μάχη των κουμπιών – ποιος να τα ελέγχει, οι πολίτες ή οι πωλητές. Θα πρέπει μόνο, μετά τα τελευταία, να προσθέσουν την αντοχή του μαραθωνοδρόμου στις αρετές τους οι επιμένοντες. Γιατί το μέλλον έχει πολλή τρεχάλα ακόμα…

Άρθρο στην ΑΥΓΗ