Του Τάσου Παππά

Επιτέλους βρέθηκε Ελληνας αξιωματούχος (που δεν ανήκει στον ευρύτερο κυβερνητικό χώρο) να πει μια «κακή» κουβέντα για τους εταίρους. «Εκαναν κι αυτοί λάθη» είπε ο διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας στη συνέντευξή του στον Αλέξη Παπαχελά (ΣΚΑΪ).

Και μάλιστα δύο, το ένα εκ των οποίων χαρακτήρισε «ιστορικό ατύχημα». Ποια; Δεν δέχτηκαν να μειωθεί το χρέος, όπως είχαν δεσμευτεί, αν και η χώρα είχε πετύχει πρωτογενή πλεονάσματα, και δεν έκλεισαν την αξιολόγηση το φθινόπωρο του 2014, παρά το γεγονός ότι οι διαφορές ήταν μικρές, όπως υποστήριξε ο διοικητής.

Είναι κι αυτό ένα μικρό βήμα, γιατί μέχρι τώρα δεν είχαμε ακούσει κάτι επικριτικό για τη στάση των δανειστών. Ωστόσο, και τα δύο λάθη που χρεώνει ο κ. Στουρνάρας στους πιστωτές έγιναν όταν στα πράγματα ήταν Σαμαράς-Βενιζέλος. Μετά; Την περίοδο των επτάμηνων διαπραγματεύσεων με την κυβέρνηση Τσίπρα τα πάντα από τη μεριά τους ήταν καλώς καμωμένα και όλες οι εγκληματικές αστοχίες διεπράχθησαν από τη δική μας πλευρά;

Δεν ήταν λάθος των εταίρων ότι είχαν φροντίσει να διαμορφώσουν ένα δυσμενές κλίμα με αφόρητες πιέσεις και ωμούς εκβιασμούς; Παραδείγματα πολλά. Από τις αναιδείς δηλώσεις του Σόιμπλε («λυπάμαι τους Ελληνες που εξέλεξαν μια ανεύθυνη κυβέρνηση») και του Γιούνκερ («δεν εμπιστεύομαι τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν είναι ένα κανονικό κόμμα»), μέχρι τις ιταμές παρεμβάσεις υψηλόβαθμων παραγόντων της Ευρώπης που έκαναν λόγο για «κομμουνιστική κυβέρνηση στην Ελλάδα». Προκλήσεις βάναυσες που πέρασαν ασχολίαστες από τα στελέχη της συντηρητικής παράταξης και του κεντροαριστερού χώρου, προφανώς γιατί κατά την ανάλυσή τους ό,τι έβλαπτε και στρίμωχνε την κυβέρνηση, ωφελούσε τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ. Οσο για τους πολίτες, αυτοί ας πρόσεχαν κι ας μην εμπιστεύονταν τις τύχες τους στα χέρια άσχετων αριστεριστών.

Δεν ήταν λάθος των εταίρων ότι επιχείρησαν με άκομψο τρόπο, που παρέπεμπε στην εποχή της αποικιοκρατίας, να καθορίσουν τη σύνθεση της κυβέρνησης προτείνοντας στον Τσίπρα να αλλάξει κυβερνητικό εταίρο;

Δεν ήταν λάθος των εταίρων ότι απέρριψαν την πρόταση των 47 σελίδων που κατέθεσε ο Τσίπρας, ενώ την είχαν επαινέσει ως πολύ καλή βάση για συζήτηση;

Δεν ήταν λάθος των εταίρων να συνδέσουν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος με την παραμονή της Ελλάδας στην ευρωζώνη, αφού ούτε ο εμπνευστής του είχε τέτοια πρόθεση;

Δεν ήταν λάθος των εταίρων (της φράξιας Σόιμπλε συγκεκριμένα) το σχέδιο Β που διακινούσε στην τελευταία φάση ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, το οποίο προέβλεπε προσωρινή έξοδο της χώρας από το ευρώ και συνάντησε την αντίδραση αρκετών χωρών;

Οχι, όλα τα παραπάνω δεν ήταν λάθη των εταίρων, ήταν σκόπιμες ενέργειες που είχαν στόχο να νουθετήσουν τους ατίθασους «κομμουνιστές» και τελικώς να τους σύρουν σ’ έναν ταπεινωτικό συμβιβασμό, στέλνοντας έτσι το σαφές μήνυμα σε επίδοξους μιμητές ότι «αυτή είναι η Ευρώπη κι όποιος γουστάρει».

Ανάγωγα

Για την υπόθεση του Νομισματοκοπείου έχουμε δύο εκδοχές. Αυτή του κ. Στουρνάρα και αυτή του Π. Λαφαζάνη, που είναι σε κόντρα. Κύκλοι του μεγάρου Μαξίμου επιβεβαιώνουν την περιγραφή Στουρνάρα.

Να θυμίσουμε ότι το μέγαρο Μαξίμου προσπάθησε να απαλλαγεί από τον διοικητή της Τραπέζης της Ελλάδος, δεν τα κατάφερε, γιατί αντέδρασαν έντονα οι εταίροι και έτσι άλλαξε πορεία. Ο χτεσινός εχθρός έγινε χρήσιμος συνομιλητής, για να μην πούμε φίλος.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ