Του Παναγιώτη Φλωρίδη

Το 2013 επί δημαρχίας (ουσιαστικά) Β. Μπαλάσκα, επρόκειτο να δοθεί μια συναυλία στο Θέατρο Λόφου, με τον συμπατριώτη μας Θοδ. Ορφανίδη (μαέστρο), την ορχήστρα του, και την διάσημη σύζυγό του, σοπράνο Σόνια Θεοδωρίδου. Η συναυλία θα είχε πανηγυρικό χαρακτήρα, αφού ήταν η χρονιά των εορτασμών για τα 100 χρόνια από τη Μάχη του 1913.

Τελικώς η συναυλία ακυρώθηκε. Ο τότε αντιδήμαρχος Διοίκησης-Οικονομικών Κ. Παπαδόπουλος, ενημέρωσε το Δημοτικό Συμβούλιο για το λόγο της ακύρωσης: Ο κ. Ορφανίδης διατηρούσε εταιρία παραγωγής με ΑΦΜ Βουλγαρίας.

Κι ενώ η ακύρωση είχε προκαλέσει δυσφορία, η εξήγηση του αντιδημάρχου έγινε δεκτή χωρίς ιδιαίτερα σχόλια. Κάτι παρόμοιο με τον συμπατριώτη μας καλλιτέχνη διέπραξε και ο συνάδελφός του ανένταχτος, αριστερός, επαναστάτης κλπ Βασ. Παπακωνσταντίνου, με πρόσφατη συναυλία του στην Ξάνθη. Για να εισπράξει στο Διαδίκτυο το πλέον πικρόχολο σχόλιο “Χαιρετίσματα λοιπόν, στη Βουλγαρία!”

Πριν λίγες μέρες, η μεγαλύτερης κυκλοφορίας εφημερίδα της Βουλγαρίας κυκλοφόρησε με κεντρικό τίτλο “Ευχαριστούμε Ελλάδα”. Αιτία των ευχαριστιών οι 70.000 ελληνικές επιχειρήσεις που είτε μετακόμισαν, είτε ιδρύθηκαν στη Βουλγαρία, και που σήμερα έχουν δημιουργήσει πάνω από 250.000 θέσεις εργασίας. Τα στοιχεία εξακολουθούν να είναι ανατριχιαστικά και υπονομεύουν ευθέως το κλίμα ευφορίας που επικρατεί για αναστροφή της κατάστασης και έναρξη αναπτυξιακής πορείας στην Ελλάδα.

Κάθε μέρα, λένε τα στοιχεία, μεταναστεύουν πάνω από 60 επιχειρήσεις στα Βαλκάνια. Ο νομό μας είχε την πικρότερη ίσως εμπειρία στον τομέα αυτό. Ας είναι καλά οι πολύ δυνατές βιομηχανικές επιχειρήσεις που ακόμη δραστηριοποιούνται στο νομό και απασχολούν κάποιες χιλιάδες εργαζόμενους, συγκρατώντας κάποιον πληθυσμό στην περιοχή.

Πριν λίγο καιρό ενδιαφέρθηκε να ιδρύσει στην Ελλάδα ένα παράρτημα υποστήριξης των δράσεών της στην Ευρώπη η μοναδική Microsoft. Η εταιρεία φυσικά και γνώριζε τις συνθήκες της χώρας. Και φυσικά ήξερε το ποσοστό της φορολογίας. Κάτι που δεν την ενδιέφερε ιδιαίτερα. Αυτό που ήθελε ήταν μια χώρα της Βαλκανικής που είναι (ακόμη) μέλος της Ευρωζώνης και έχει (ακόμη) μια Δημοκρατία που λειτουργεί καλύτερα απ’ ό,τι στα υπόλοιπα Βαλκάνια.

Αυτό όμως, που δεν υπολόγισε η Πολυεθνική ήταν το αλαλούμ. Κανείς αρμόδιος και καμμιά Υπηρεσία δεν ήταν σε θέση να πληροφορήσει τους εκλεκτότερους στον κόσμο επενδυτές, για το πότε θα ξεκινήσει η λειτουργία της επένδυσης και κάτω απά ποιούς όρους.

Το αποτέλεσμα γνωστό: Η Πολυεθνική επέλεξε τη Ρουμανία για την επένδυση, με αποτέλεσμα να χαθούν για την Ελλάδα 550 θέσεις εργασίας, για το πλεονάζον εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό της χώρας. Εδώ να σημειωθεί ότι  η αδειοδότηση της Πολυεθνικής στη Ρουμανία διήρκεσε μόλις τρεις ημέρες!

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, η συζήτηση για “το νόμιμο και το ηθικό” έχει χάσει πλέον κάθε περιεχόμενο. Ο όποιος πατριωτισμός έχει υποχωρήσει μπροστά στο αδυσώπητο φάσμα του λουκέτου. Οι επιχειρηματίες δεν έχουν κανένα καημό να παίρνουν “των οματιών τους”. Με μια φορολογία ακόμη και αισθητά υψηλότερη της Βαλκανικής, οι επιχειρήσεις θα έμεναν στον τόπο μας. Απλώς ήθελαν να ήξεραν ότι υπάρχει ένα σταθερό φορολογικό πλαίσιο, ένας σαφής Αναπτυξιακός Νόμος και φυσικά, σοβαρό πολιτικό προσωπικό όλων των βαθμίδων.

Αλλοιώς η Βουλγαρία θα μας στέλνει χαιρετίσματα και ευχαριστώ. Εστω και μέσω του Ορφανίδη και του Παπακωνσταντίνου…

Άρθρο στην ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ