Του Θανάση Καρτερού

Γόνος μιας από τις μεγαλύτερες πολιτικές δυναστείες, αγαπημένο παιδί των «Financial Times» και της «Wall Street Journal», απόφοιτος μεγάλων αμερικανικών πανεπιστημίων, στέλεχος σε διάφορες θέσεις του χρηματοπιστωτικού συστήματος, φίλος των διαφόρων κυρίων Ζίμενς, πουλέν της εγχώριας διαπλοκής, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε όλα τα προσόντα για να κερδίσει τις καρδιές και την ψήφο των απογοητευμένων από το χάλι της οπαδών της Ν.Δ. Με τη βοήθεια μιας επιδέξιας προπαγάνδας φυσικά. Ένα τέτοιο αρχοντόπουλο (όνομα, χρήμα, δίκτυο δημοσίων σχέσεων) κρίθηκε ως ο καταλληλότερος. Πόσο μάλλον που η αρχοντική του καταλληλότητα έχει δοκιμαστεί σε μάχες εναντίον δημοσίων υπαλλήλων, καθαριστριών και λοιπών.

Επί της ουσίας ο Κυριάκος αποτελεί μια άκαμπτη, απεχθή, νεοφιλελεύθερη ταξική επιλογή. Επειδή μάλιστα έχει επιδείξει μέχρι σήμερα μειωμένες ηγετικές ικανότητες και ως εκ τούτου η ηγετική του στόφα είναι πολύ αμφίβολη, επιστρατεύει την υστερία για να αναπληρώσει τα κενά. Αφήστε τους κονδυλοφόρους των βαρόνων, που έχουν αναλυθεί από προχθές σε μπαρούφες περί πολέμιου του λαϊκισμού. Ο εν λόγω είναι ένας από τους πιο υστερικούς λαϊκιστές που αγλαΐζουν σήμερα το πολιτικό σκηνικό. Δεν είναι ρήτορας, δεν είναι αυτό που λέμε λαϊκός, γι’ αυτό καταφεύγει συχνά σε υψηλούς τόνους και σε διχαστικές ανοησίες, όπως για παράδειγμα: Καμιά συναίνεση με τον πήξε και δείξε Τσίπρα. (Η συναίνεση με το κουαρτέτο είναι άλλη ιστορία).

Αν θα κρατήσει ενωμένη τη Ν.Δ., αν είναι σε θέση να τη διαμορφώσει σε κόμμα που θα καταγγέλλει ως λαϊκιστή όποιον υπερασπίζεται τις καθαρίστριες και ως μεταρρυθμιστή όποιον τις πετάει στην ανεργία, είναι ένα ανοιχτό ζήτημα. Το σίγουρο όμως είναι ότι οι δανειστές και η διαπλοκή έχουν δίκιο να χειροκροτούν. Στο πρόσωπο του Κυριάκου εγκατέστησαν στην καρδιά του πολιτικού συστήματος ένα δικό τους, από κάθε άποψη, παιδί. Γιατί δεν έχουν και καμιά μεγάλη διαφορά οι απόψεις του από τις απόψεις της Βελκουλέσκου και του Κοστέλο. Πριν ακόμα γίνει αρχηγός τάχθηκε κατά της αύξησης των εργοδοτικών εισφορών με την οποία συμφώνησαν οι εργοδότες! Για να καταλάβουμε όλοι τι πρέπει να περιμένουμε στο επόμενο διάστημα.

Ουδέν κακόν, πάντως. Ο συγκεκριμένος μπορεί να αποδειχτεί καλό χαρτί για τους δανειστές και κακό για τη χώρα. Αλλά ο Τσίπρας και ο ΣΥΡΙΖΑ «τον έχουν». Θα το δείτε…

Άρθρο στην ΑΥΓΗ