Του Τάσου Παππά

Η πρωτοβουλία του πρωθυπουργού για σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών υπό την προεδρία του Προέδρου της Δημοκρατίας προβάλλεται από τα κυβερνητικά στελέχη ως μια επιβεβλημένη κίνηση προκειμένου να διαμορφωθεί κλίμα συναίνεσης. Συνάντησε και δικαιολογημένα την αντίδραση των κομμάτων.

Νομίζω πως στην παρούσα φάση δεν έχει κανένα νόημα η σύγκληση του συμβουλίου πολιτικών αρχηγών για αρκετούς λόγους:

Εισπράττεται (και είναι) ως μια προσχηματική κίνηση από την πλευρά του πρωθυπουργού για να βρει συνενόχους στην επερχόμενη επώδυνη μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού.

Το παρελθόν του ΣΥΡΙΖΑ σε ανάλογα ζητήματα λειτουργεί αποτρεπτικά. Χρειάζονται πολλά περισσότερα για να σπάσει ο κύκλος της καχυποψίας .

Δεν υπάρχουν συνομιλητές στο πολιτικό πεδίο: Η Νέα Δημοκρατία είναι ένα κόμμα σε διάλυση (με ποιόν να συνεννοηθείς και ποιόν να εμπιστευθείς), στο ΠΑΣΟΚ τον τόνο δίνουν οι ρεβανσιστές Βενιζέλος, Λοβέρδος, το ΚΚΕ δεν πρόκειται να μετακινηθεί από τη λογική του μιζεραμπιλισμού, ιδιαίτερα τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να υπερασπιστεί τις παλιές ριζοσπαστικές θέσεις του, ενώ το Ποτάμι και η Ένωση Κεντρώων δεν συνιστούν υπολογίσιμο πολιτικό μέγεθος.

Δυστυχώς δεν υπάρχουν συνομιλητές με κύρος και εκτόπισμα ούτε στο επίπεδο των κοινωνικών εταίρων. Η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ έχουν καταντήσει οργανώσεις-σφραγίδες που απλώς διεκπεραιώνουν γραφειοκρατικά την αποστολή τους, προκηρύσσοντας γενικές απεργίες (μία φορά το δίμηνο), ενώ το ΠΑΜΕ αρνείται σταθερά να εμπλακεί σε διαδικασίες διαλόγου και πορεύεται κατά πώς επιθυμεί το ΚΚΕ, δηλαδή με συμβολικές καταλήψεις υπουργείων και δημοσίων χώρων και με τελετουργικού χαρακτήρα πορείες στο κέντρο των πόλεων μία φορά το βδομάδα.

Συνεπώς, αυτό που οφείλει να πράξει η κυβέρνηση είναι να περιγράψει το πρόβλημα του ασφαλιστικού, να αποκαλύψει τις προθέσεις των δανειστών, και να καταθέσει την πρόταση της. Στη συνέχεια να αναλάβει είτε το βάρος της ψήφισης της από τη Βουλή είτε την ευθύνη της μετωπικής σύγκρουσης με τους εταίρους. Οι πολίτες θα κρίνουν τους πάντες και θα βγάλουν συμπεράσματα.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ