Του Απόστολου Λυκεσά

Εκτός από την Γαλλία υπάρχει και η Πορτογαλία. Η δεύτερη, έχει εξοβελιστεί από την ειδησεογραφία καθότι οι δεξιοί, που αυτοπροβάλλονται ως κεντροδεξιοί, δεν σχημάτισαν κυβέρνηση και ο δεξιός πρόεδρος της χώρας κάνοντας πέτρα την καρδιά, αφού σκέφτηκε και ξανασκέφτηκε τις παλιές δόξες, αφού έβαλε όποιους όρους του πέρασαν από τον νου και όσους του υπενθύμισαν οι φίλοι του, έκανε την ανάγκη φιλοτιμία και ανέθεσε στους σοσιαλιστές να κάνουν κυβέρνηση με την αριστερά και τους κομμουνιστές.

«Αυτός είναι Πρόεδρος» σκέφτηκαν ένιοι σχολιαστές, όχι σαν τον δικό μας ο οποίος, πάνω που συνήθισε το αξίωμα, άρχισε να λέει διάφορα για διαγραφή χρέους και άλλα τέτοια αιρετικά. Βάλθηκε λοιπόν ο πορτογάλος πρόεδρος να κάνει ως και τα αδιανόητα για δημοκρατίες. Μέχρι και δήλωση ότι θα «συμμορφωθούν» στους κανόνες και τις συμφωνίες, κι εννοούσε μην τους μπουν ιδέες άλλες από αυτές του Ντάισελμπλουμ και αρχίσουν τις διαπραγματεύσεις για το πρόγραμμα λιτότητας, που πολύ στεναχωρούν όσους έχουν μάθει στις συμφωνίες που είναι «ευλογία». Δεν έχει γίνει γνωστό αν απαγορεύθηκαν προληπτικά και οι τηλεφωνικές κλήσεις στην Ελλάδα, για να προβλεφθεί τυχόν επικοινωνία με την κυβέρνηση που έχει σταματήσει μεν τις διαμαρτυρίες αλλά δεν τους αφήνει και να κοιμούνται ήσυχοι αφού, γνωρίζουν, ότι η δική μας ανησυχία είναι μόνιμη και αδιαπραγμάτευτη, άρα η ησυχία είναι μονίμως επισφαλής.

Χρησιμοποιήθηκε κάθε μέσο, συνταγματικό και όχι για να αποφευχθεί η «κόκκινη» εξέλιξη στην Πορτογαλία. Μέχρι και η δική μας «Καθημερινή» προειδοποιούσε για τους κινδύνους να τιναχθεί το πορτογαλικό success story στον αέρα ενώ ο «Ριζοσπάστης» κουνούσε κόκκινα μαντίλια στους συντρόφους για φοβερές καταστροφές που θα υποστεί το κίνημα αλλά μάταια. Κανείς δεν τους άκουσε διότι οι Πορτογάλοι γνώριζαν από πρώτο χέρι «τι σημαίνει πορτογαλική δεξιά» και δεν περίμεναν από τους εγχώριους προπαγανδιστές να τους υπαγορεύσουν το καλό τους. Είπαν το καλό τους να το κάνουν δική τους υπόθεση.

Φυσικά, άπαντες, θα περιμένουν το πρώτο στραβοπάτημα σε κάποιον οικονομικό δείκτη, την πρώτη αστοχία της νέας κυβέρνησης, την πρώτη υποχώρηση, τότε θα θυμηθούν και πάλι αυτή τη χώρα, δεν μπορεί, όλο και κάποιος διεθνής οικονομικός οργανισμός στην πρώτη εβδομάδα θα θυμίζει τα θαύματα της δεξιάς και θα πολλαπλασιάζει την «ανικανότητα» της αριστεράς. Αλλά αυτό που ξέρουν επίσης καλά οι απανταχού δεξιοί είναι ότι αυτό το ενδεχόμενο φαντάζει τούτη την ώρα μικρή παρηγοριά, διότι υπάρχει πάντα και η άλλη πιθανότητα, να μην αποτύχουν αλλά να πετύχουν οπότε, τρέχα γύρευε. Αφήστε που μπορεί να προκύψουν και εσωκομματικές εκλογές στη δεξιά της Πορτογαλίας, η οποία έχει βαλθεί να μοιάζει σε όλα με την Ελλάδα, κι επιπλέον, δεν μπορεί όλο και κάποιος πορτογάλος Παπαμιμίκος θα υπάρχει.

Επειδή λοιπόν οσονούπω προκύπτει και άλλη αριστερή κυβέρνηση στην Ευρώπη η Πορτογαλία εξαφανίστηκε από την παγκόσμια ειδησεογραφία πολύ πριν την κατάρριψη του ρωσικού Σουχόι. Ήταν έτοιμοι να εξαφανίσουν ακόμη και τον ποδοσφαιρικό αστέρα Ρονάλντο ή και να τον απαγάγουν, αλλά από τη  μία χάρηκαν που τους πρόλαβε η Μπαρτσελόνα -η οποία φιλοδώρησε τέσσερα γκολ στη Ρεάλ μέσα στο Μπερναμπέου- από την άλλη όμως αναγκαστικά προχώρησαν σε παρατεταμένη απόκρυψη ότι η Μπάρτσα προέρχεται από την Καταλονία περιοχή που δημιουργεί ανεξέλεγκτο πονοκέφαλο στο Ισπανικό Στέμμα. Πάντως ο Ρονάλντο την γλύτωσε. Τώρα την έχουν στημένη στη γωνία στους Ποδέμος καθότι έρχονται και στην Ισπανία εκλογές.

Άρθρο στο alterthess.gr