Του Παναγιώτη Φλωρίδη

Πριν μερικούς μήνες είχαμε στο Κιλκίς την τοποθέτηση ενός Διευθυντού σημαντικής Δημόσιας Υπηρεσίας. Ο νέος Διευθυντής, όπως έγινε γνωστό λίγο αργότερα, προέβη σε Ασφαλιστικά Μέτρα κατά της προϊσταμένης του Αρχής, προκειμένου να μην μετατεθεί στο ν. Κιλκίς.

Την ίδια ώρα μαθαίναμε, ότι ο εν λόγω Διευθυντής ήταν περίπου ανεπιθύμητος εκεί που βρισκόταν. Οπότε, που να τον στείλουμε; Στο Κιλκίς φυσικά. Στην ιδιότυπη “χωματερή” της χώρας που, χρόνια τώρα, υποδέχεται τα κάθε λογής ανεπιθύμητα πρόσωπα, ικανά και ανίκανα, απ’ όλη τη χώρα.

Την περασμένη Κυριακή στον Ι. Ναό της Παναγίας στο Κιλκίς γράφτηκε ο επίλογος μιας θλιβερής ιστορίας που εξελισσόταν εδώ και καιρό. Ο πλέον αγαπητός ιερωμένος της πόλης του Κιλκίς, με πόνο ψυχής ανακοίνωνε την απόφασή του να αποχωρήσει οριστικά από κοντά μας, με προορισμό το Διδυμότειχο.

Ο αρχιμανδρίτης Απόστολος που κέρδισε με το το έργο του τον σεβασμό και την εκτίμηση των πάντων, αναγκαζόταν να αφήσει την αγαπημένη του Ενορία, αποδιωγμένος από το φθόνο και την μιζέρια των “αδελφών” του ιερωμένων. Ο πατήρ Απόστολος ήταν το ακριβώς αντίθετο από τον Διευθυντή που προέβη στα Ασφαλιστικά Μέτρα για να μην έλθει στο Κιλκίς. Ηταν ο άνθρωπος για τον οποίο ο λαός του Κιλκίς θα προέβαινε σε Ασφαλιστικά Μέτρα για να αποτρέψει την απομάκρυνσή του.

Μια απομάκρυνση για την οποία φρόντισαν όσοι παρείσακτοι δεν αντέχουν το “φως, περισσότερο φως!” Οι παρείσακτοι καταφθάνουν και μας “φορτώνονται” για χρόνια, απαλλάσσοντας άλλες περιοχές από την παρουσία τους. Για να αποδειχθεί ξανά και ξανά ότι κατοικούμε σε μια πόλη και σ’ έναν νομό παντελώς ανοχύρωτο. Οτι οι τοπικοί μας αιρετοί ταγοί δεν εισακούονται. Οτι οι αιρετοί μας δεν λειτουργούν συντεταγμένα και συνεργαζόμενοι σε βασικά ζητήματα. Δεν έχουν λόγο, και δεν ερωτώνται ούτε καν για πρόσωπα που “έχουν τη δική τους ιστορία” και μοιραία θα μας ταλαιπωρήσουν με τον βίο και την πολιτεία τους. Και αφού όλα αυτά διαπιστωθούν, δεν κάνουν ούτε τότε μια συνεταγμένη αποφασιστική παρέμβαση για να διορθώσουν στρεβλώσεις και ανωμαλίες που θα πιστοποιήσουν την αξία της εκλογής τους.

Το πυκνό εκκλησίασμα της Παναγίας την περασμένη Κυριακή μάταια φώναζε με στε­ντόρεια φωνή “Να μείνει ο πατέρας Απόστολος”. Και είναι πολύ αμφίβολο αν ο μεγάλος Ναός θα ξαναπλημμυρίσει από πιστούς όλης της πόλης.

Αντί του καλού Σαμαρείτη θα μας μείνουν οι χορευταράδες των ποντιακών πανηγυριών. Και στη θέση των λαμπρών, θεάρεστων, πολύτιμων συσσιτίων θα θριαμβεύει η κακόγουστη, θλιβερή, εξοργιστική “Επέτειος Υποδοχής του Αντιγράφου της Ιεράς Εικόνος της Παναγίας Σουμελά”…

Ελεος!

Άρθρο στην ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ