Του Κώστα Βαξεβάνη

Μετά από χρόνια, ακούστηκαν και γράφτηκαν καλά λόγια για τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Πως ήταν καλός στην ομιλία του στη Βουλή, πως ήταν εξαιρετικός στην ομιλία του στο ΠΑΣΟΚ, πως ήταν συγκινημένος στην αποχαιρετιστήρια εμφάνισή του. Αγνοώ πώς είναι ένας “συγκινημένος Βενιζέλος”, αλλά για  τα υπόλοιπα, θεωρώ πως οι τελευταίοι που λιβάνισαν τον Βενιζέλο, έκαναν το χρέος τους όπως συνήθως κάνουν στους επικήδειους στις κηδείες.

Αν κάποιος είχε την αμφιβολία πως ο Βενιζέλος τελείωσε, του το θύμισαν οι επικήδειοι και τα καλά λόγια για τον μακαρίτη πολιτικά Βενιζέλο. Άλλοι έγραψαν από πολιτική ευγένεια, άλλοι γιατί πραγματικά συγκινήθηκαν για την κοινή τους πορεία, αρκετοί γιατί έφαγαν ψωμί και αλάτι μαζί τόσα χρόνια ή ό,τι άλλο έφαγαν τέλος πάντων μαζί.

Η εικόνα του Βενιζέλου των τελευταίων ημερών, είναι πραγματικά η εικόνα ενός καλού Βενιζέλου, γιατί απλώς είναι η εικόνα ενός νεκρού πολιτικά Βενιζέλου. Αυτή η βεβαιότητα είναι που του χαρίζει δυό καλές κουβέντες και έναν αποχαιρετισμό πολιτικής αμνησίας.

Η αποχώρηση του Βενιζέλου από το ΠΑΣΟΚ που καταρρέει, μπορεί να είναι θεωρητικά κίνηση προσωπικής του πολιτικής σωτηρίας, στην πραγματικότητα είναι η αποδοχή πως όλα τελείωσαν. Ενδεχομένως ο Βενιζέλος να πιστεύει στην “παρένθεση κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ” και να θεωρεί έτσι πως απομακρυσμένος και ξεχασμένος από το ΠΑΣΟΚ θα μπορέσει να παίξει ρόλο στις μελλοντικές εξελίξεις. Δεν είναι αλήθεια όμως, όχι μόνο γιατί δεν υπάρχει παρένθεση ΣΥΡΙΖΑ αλλά διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και γιατί ο Βενιζέλος δεν μπορεί να παίξει κανένα ρόλο. Αποτελεί βαρίδι για την ίδια την διαπλοκή, θυμίζει το αποκρουστικό πρόσωπό της. Χωρίς εξουσία αποτελεί μεγάλο βάρος που θα συντρίψει τα νέα σχέδια αφού δημιουργεί συνειρμούς. Το υπερτροφικό “εγώ” του δεν είναι πια κινητήρια δύναμη αφού δεν μπορεί να ενεργοποιήσει καμιά λογική φιλοδοξία, αλλά επικίνδυνο ρίσκο.

Ο Βενιζέλος μπήκε σώγαμπρος στο ΠΑΣΟΚ από το “ΚΟΔΗΣΟ και άλλες δυνάμεις”, προσφέροντας υπηρεσίες στον ταλαιπωρημένο πολιτικά και νομικά Ανδρέα Παπανδρέου. Αναρριχήθηκε σε ανώτερα αξιώματα της εξουσίας προβάλλοντας τον εαυτό του και μια σειρά από συμφέροντα που μάλιστα θέλησε να εκπροσωπήσει με νόμους. Η πτώση του δεν έχει ενδεχομένως τη διάσταση και το θόρυβο που πολλοί έλληνες εύχονται, αλλά για τον ίδιο είναι συντριπτική. Μπήκε στη Βουλή ξεπερνώντας οριακά το Βασίλη Λεβέντη, εξορίστηκε στα ορεινά της Βουλής μιλώντας τελευταίος και κατέληξε να μην ακούει το όνομά του από κανέναν από τους ομιλητές. Είναι χαρακτηριστικό πως σε δύο συνεδριάσεις της Βουλής, προκάλεσε ονομαστικά τον Αλέξη Τσίπρα ο οποίος απαξίωσε να του απαντήσει. Πράγμα που τον οδήγησε να επιτεθεί την πρώτη φορά στην Κωνσταντοπούλου και τη δεύτερη στο Βαρουφάκη για να καταγραφεί πολιτικά και κυρίως τηλεοπτικά. Για όσους ξέρουν τον Βενιζέλο, αυτό είναι μια απίστευτη τιμωρία.Η απαξίωση.

Ο Βενιζέλος θα κάνει τις τελευταίες του τηλεοπτικές εμφανίσεις για να συνδράμει στον πόλεμο στο ΣΥΡΙΖΑ, και μετά θα εξαφανιστεί. Η ρητορική του ευλιγισία θα χρησιμοποιηθεί κατά καιρούς γιατί το νέο σκηνικό έχει άθλιους κομπάρσους όπως ο Σταύρος που αδυνατούν να αρθρώσουν πολιτικό λόγο, αλλά θα είναι όπως οι επέτειοι της 28ης Οκτωβρίου, με παράτες και σημαίες που μετά θα μπουν στο μπαούλο.

Ο κύκλος του Βενιζέλου μειώνεται δραματικά στους ανθρώπους με τους οποίους συνομιλεί ως συνένοχος και συμμέτοχος. Δεν υπάρχουν λαϊκά ερείσματα, δεν υπάρχει καν κόμμα. Οι τελευταίοι που απέμειναν αποτελούν ομοιώματα Βενιζέλου που πρόκειται να διαλέξουν αν θα τους διοικεί κάποιος Κωνσταντινόπουλος ή η Φώφη. Από τον Ανδρέα Παπανδρέου στον Ανδρέα Λοβέρδο.

Ο Βενιζέλος άνοιξε τον πολιτικό  τάφο το ΠΑΣΟΚ, και το έκανε θεωρώντας πως αν θάψει το ΠΑΣΟΚ  δεν θα χωράει να μπει και ο ίδιος στον τάφο. Τελικώς τα πράγματα είναι διαφορετικά. Το αποδεικνύουν μάλλον τα καλά λόγια-επικήδειοι για τον Βενιζέλο των τελευταίων ημερών. Φυσικά θα συμφωνήσω πως  ο νεκρός πολιτικά Βενιζέλος είναι ο μόνος καλός Βενιζέλος. Δεν μπορεί να βλάψει τη χώρα.

Άρθρο στο koutipandoras.gr