Του Τάσου Παππά

Δεν κρύβουν τον ενθουσιασμό τους οι ξένοι και οι εγχώριοι αντίπαλοι κάθε αλλαγής στην Ευρώπη για τη δημοσκοπική κάμψη του Podemos και τη δυναμική είσοδο στην πολιτική ζωή της Ισπανίας του νεοπαγούς Κόμματος των Πολιτών. Είχαν βάλει μαύρες πλερέζες βλέποντας την εκτίναξη του Podemos και την αδυναμία του σαπισμένου δικομματισμού να το αντιμετωπίσει. Αναζητούσαν τρόπους να αποτρέψουν μια δεύτερη -μετά τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ- δυσάρεστη έκπληξη που θα είχε σοβαρές συνέπειες για το ευρωπαϊκό κατεστημένο, γιατί θα συνέβαινε σε μια χώρα με μεγαλύτερο οικονομικό εκτόπισμα απ’ αυτό της μικρομεσαίας Ελλάδας.

Τους προέκυψε (;) λοιπόν από το πουθενά (;) το Κόμμα των Πολιτών, το οποίο, όπως και το δικό μας Ποτάμι, κινείται με άνεση στα θολά νερά του Κέντρου, ψαρεύοντας αδιάφορα για την πολιτική, θυμωμένα με το κράτος, ζαλισμένα από την κρίση και απελπισμένα από τη διάψευση των ονείρων τους για συνεχή ευμάρεια… ψαράκια της μεσαίας τάξης. Τα κόμματα του λεγόμενου Κέντρου λένε πολλά, χωρίς επί της ουσίας να λένε τίποτε πρωτότυπο. Λόγος στρογγυλός, ευρύχωρος, χωρίς γωνίες και αιχμές. Η πολιτική πρότασή τους παραπέμπει στο γνωστό φαγητό «τουρλού τουρλού».

Τα ζαρζαβατικά τους είναι σκόρπιες ιδέες, δανεικές από διάφορα ρεύματα σκέψης, οι οποίες έχουν υποστεί την απαραίτητη επεξεργασία για να χάσουν την όποια επικινδυνότητά τους. Λίγο κεντροαριστερούτσικα, λίγο κεντροδεξιούτσικα, μπόλικες δόσεις ρητορικής κατά της διαφθοράς και του παλαιοκομματισμού, γλυκερές εκκλήσεις για αξιοκρατία και διαφάνεια, θρησκευτική προσήλωση στη λογική της συναίνεσης και της ταξικής ουδετερότητας, αποστροφή απέναντι σε οτιδήποτε ριζοσπαστικό και συγκρουσιακό, απέχθεια για τον δημόσιο τομέα, φιλελεύθερες θέσεις στο πεδίο των δικαιωμάτων, ζωηρή επιθετικότητα κατά του μαχητικού συνδικαλισμού και των κινημάτων ανυπακοής, πολλή φλυαρία για μεταρρυθμίσεις γενικώς και αορίστως και βεβαίως προθυμία για συμμετοχή σε κυβερνήσεις συνεργασίας με όποιον κάτσει.

Κόμματα τέτοιου τύπου λειτουργούν σαν βαλβίδες ασφαλείας του συστήματος και γι’ αυτό έχουν την αμέριστη στήριξη των οικονομικών και μιντιακών ελίτ. Δίνουν την εντύπωση ότι έρχονται να ανανεώσουν το φθαρμένο κομματικό σκηνικό και να ξαποστείλουν στα αζήτητα τους εκπροσώπους του, ωστόσο η αποστολή τους είναι να εμποδίσουν τη στροφή προς τα αριστερά ευρύτερων τμημάτων του πληθυσμού.

Άρθρο στην ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ