Του Παναγιώτη Φλωρίδη.

Πριν από 30 χρόνια περίπου η διάσημη παγκοσμίως Ελληνίδα Αγνή Μπάλτσα, αποφάσισε να κάνει ένα δίσκο (βινύλιο τότε) ο οποίος σίγουρα θα κυκλοφορούσε σε εκατομμύρια αντίτυπα σε όλο τον κόσμο. Η μια πλευρά θα περιείχε γνωστά τραγούδια του Μ. Θεοδωράκη και η άλλη επιτυχίες του Μ. Χατζηδάκη.

Το εγχείρημα ακυρώθηκε. Για ένα λόγο που απλά πιστοποίησε το μέγεθος και τη μοναδικότητα ενός πνευματικού ανθρώπου παγκόσμιας αποδοχής και σεβασμού. Ο Μάνος Χατζηδάκης αρνήθηκε τη μία πλευρά του δίσκου με τη εξής αιτιολογία: «Όπως ο θαυμάσιος λαϊκός τραγουδιστής Γιώργος Νταλάρας απαγορεύεται να ερμηνεύει άριες, έτσι και η σπουδαία λυρική καλλιτέχνις Αγνή Μπάλτσα απαγορεύεται να ερμηνεύσει λαϊκά τραγούδια». Και έτσι μια δουλειά με σίγουρη «απόδοση» εκατομμυρίων, ακυρώθηκε. Ετσι απλά.

Ο Μάνος όμως λείπει ήδη 20 χρόνια. Ο ανατρεπτικός του λόγος και οι επαναστατικές του παρεμβάσεις λείπουν αφόρητα από την δημόσια ζωή. Η προσωπική του στάση και οι αιχμηρές του ρήσεις, σίγουρα θα μας γλίτωναν από πολλά ολισθήματα, τραγικά και γελοία. Θα προλάβαιναν και πιθανόν θα απέτρεπαν πολλές ομιχλώδεις καταστάσεις, πολλές περιπτώσεις, όπου ισχύει απόλυτα το «όλα τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω». Ο Χατζηδάκης σιχαινόταν το «όλοι μαζί στο ίδιο μαγαζί». Το «έκαστος στο είδος του» ήταν ο απαράβατος κανόνας.

Η κυρία Σόνια Θεοδωρίδου είναι μια σπουδαία λυρική καλλιτέχνης με διεθνή παρουσία. Ζώντος του Μάνου και με το ανάλογο πλαίσιο που εκείνος διαμόρφωνε, πολύ δύσκολα η Σόνια Θεοδωρίδου θα επέλεγε να τραγουδήσει με την κ. Νατάσσα Θεοδωρίδου και τον κ. Κώστα Καραφώτη. Με δύο δηλαδή λαϊκούς καλλιτέχνες που σίγουρα διαπρέπουν στο είδος τους. Και φυσικά στους ανάλογους χώρους με τα γαρύφαλλα και τις φιάλες, και όχι σε χώρους όπως το αρχαιοπρεπές Θέατρο Λόφου στο Κιλκίς. Ούτε έχουν καμμιά δουλειά με τον Τσιτσάνη.

Το αποτέλεσμα του Λόφου δεν ήταν το αναμενόμενο για τους διοργανωτές. Η «συναυλία»-αφιέρωμαα στον λαϊκό βάρδο δεν έπιασε. Το Θέατρο δεν γέμισε και οι θεατές αποχώρησαν δυσαρεστημένοι. Αυτή η ιστορία με τα ονόματα-άλλοθι και τα ονόματα μαγνήτες δεν πρέπει να βρίσκει έδαφος. Θα μπορούσε, για παράδειγμα, να διοργανωθεί αύριο-μεθαύριο μια ανάλογη συναυλία με την Σόνια Θεοδωρίδου ως άλλοθι ποιότητας, και με τον Μαζωνάκη και την Πάολα (γιατί όχι αφού μαζί της θα συνεργασθεί κι ο Κραουνάκης!). Και η όλη εκδήλωση να είναι ένα αφιέρωμα στον Χατζηδάκη! Γιατί όχι;

Σ’ αυτήν την σημερινή Ελλάδα όπου κυριαρχεί «το χύμα», θα επιχειρηθούν πολλά και απίστευτα. Ο Μάνος λείπει, ο Μίκης είναι καταβεβλημένος απ’ το χρόνο, ο Κραουνάκης… τα είπαμε, ο Σαββόπουλος εμφανίζει την Καλομοίρα στο Ηρώδειο και πάει λέγοντας.

Ποιος θα αντιταχθεί; Ποιος τοπικά θα προστατέψει το Θέατρο Λόφου, το Συνεδριακό, το Θερινό Σινεμά, το Φεστιβάλ Κουκλοθέατρου, την νέα λαμπερή Αυστροελληνική;

Δύσκολη απάντηση.

Άρθρο στην ΠΡΩΤΗ ΣΕΛΙΔΑ